هم‌زمان چند کار را انجام می‌دهیم یا به بیش از یک گفتگو گوش می‌کنیم.
(مثال: مشتری در حال صحبت است، تلفن همراه خود را جواب می‌دهیم، تلفن زنگ می‌زند، یک نفر از بیرون ما را صدا می‌کند و ما همچنان در حال گوش کردن به مشتری هستیم!)

مطالب ذهنی و پاسخ‌هایی که در فکر خود داریم مدام مرور می‌کنیم و بدون توجه به صحبت‌های فعلی مشتری تلاش می‌کنیم بهترین پاسخ را بدهیم.

درباره گوینده قضاوت می¬کنیم و صحبت‌هایش را بر اساس برخی پیش‌فرض‌های ذهنی تحلیل می‌کنیم.
(مثال: مردم که به این راحتی پول نمی‌دهند، همیشه در این ماه فروش خیلی کم است، مشتری فقط کالای خارجی می‌خرد و …)

با مخاطب کلنجار می‌رویم و درگیر می‌شویم. درنتیجه، فرایند ارتباط دوجانبه به مجادله‌ای برای اثبات حرف ما تبدیل می‌شود.

پیش‌داوری و خواندن ذهن مخاطب و ادامه مسیر ارتباط مبتنی بر این باورهای ناشی از بازپرسی‌های ذهنی
( مثال: فروشنده با خودش می‌گوید من مطمئنم این حرف‌ها را می‌زند که تخفیف بگیرد، درنهایت هم می‌خواهد نصف پول را بدهد، من هم بلدم چطور به نفع خودم کار کنم!!!)

حرف گوینده را به بهانه‌های مختلف قطع می‌کنیم.
(مثال: ذخیره زمان، تصحیح اشتباه، به رخ کشیدن میزان دانش خودمان و …)

با نصیحت، توصیه، طعنه زدن و ایفای نقش دانای کل، حس حماقت را در مشتری ایجاد می‌کنیم.

قبل از درک کامل حرف مخاطب به ارایه راه‌حل می‌پردازیم و جزییات اضافی شرح می‌دهیم.
(تا مشتری بگوید “ف” شما از خیابان “فرحزاد” سر در می‌آورید!)

فیلترهای ذهنی داریم که مخاطب را برای ما منفی جلوه می‌دهد.
(مثال: چون یک مشتری از شهری خاص سر ما کلاه گذاشته است تمام مردمان آن شهر کلاه‌بردار می‌شوند!)

گزینشی گوش می‌کنیم و به برخی قسمت‌های صحبت مشتری توجه می‌کنیم یا به‌دنبال پیدا کردن نکته‌ای خاص هستیم تا حرف خودمان را به کرسی بنشانیم.
(مثال: من که این قسمت صحبت‌هایش را می‌دانم، خیلی لازم نیست گوش کنم، صبر کن تا صحبت از کیفیت شد جوابش را می‌دهم!)

از حرف‌های مشتری رویاپردازی و خاطره‌سازی می‌کنیم. وقتی تمرکز کافی روی مشتری و هدایت او به سمت حل مشکلش نداریم، تا نکته‌ای گفته می‌شود که برای ما خاطره‌انگیز است یا در رویاهای خود به آن فکر می‌کنیم، دیگر کنترل بحث را از دست می‌دهیم و در اقیانوس ذهن خود غرق می‌شویم.
(مثال: یادش بخیر، سال گذشته با یک خودرو شاسی بلند مثل همین خودرویی که مشتری سوار شده است، رفتیم مسافرت شمال، چقدر لذت بردیم و … )

وقتی از موضوعی خسته می‌شویم یا علاقه زیادی به موضوع نداریم، ناخودآگاه موضوع بحث را عوض می‌کنیم و درنتیجه مشتری مسیر صحبت‌هایش را گم می‌کند و سوالاتش بی‌جواب می‌ماند.
(مثال: خیلی درباره خدمات پس از فروش نگران نباشید، اجازه بدهید درباره قیمت مناسب این محصول به شما بگویم!)